Een zaadje werd geplant….

Het is beslist. Na lang twijfelen ga ik er voor.

Ik ga iets doen waar mijn ogen gaan van blinken. Waar ik van glunder, waar ik energie uithaal, waar ik een warm gevoel van krijg… 2021 begint anders dan andere jaren. Ik kijk reikhalzend uit naar wat dit zaadje mij gaat brengen.

Mijn opzet achter mijn verhaal is “Welke kadootjes zou ik graag zelf ontvangen?” Ik begon een oplijsting te maken. Ik verzamelde foto’s, ging op zoek en vond heel veel. In mijn hoofd had ik ook al veel ideeën en het geheel noteerde ik in mijn Keep-app. Ik kan dus nog een tijdje verder met het ontwerpen en maken van …

Ik hou van naaien en haken. Het creëren van iets nieuws. Het maken van iets tastbaars. Met hart en ziel…

Het met zorg uitkiezen van stofjes, bijpassende garens en fournituren. Uitzoeken van de geschikte wol. Wakker liggen van al de projecten die ik wil uitvoeren. Hoe ik ze ga uitvoeren. Herbeginnen tot het perfect is. Ja, daar gaan mijn ogen echt van blinken.

Na een lezing over zero waste begon ik verder te zoeken. Hoe kunnen wij ervoor zorgen dat we duurzamere materialen gebruiken waardoor er weer iets minder afval is.

Wie gebruikt er niet elke dag wegwerpdoekjes om make-up te verwijderen. Watteschijfjes die je direct na gebruik in de vuilnismand gooit, meters keukenrol om het aanrecht te reinigen. “Guilty as charged” zoals ze zeggen.

Ik begon hierover het één en ander op te zoeken over de te gebruiken materialen en zo veel meer. En het planten van het zaadje ging verder, begon verder te groeien…

Als MimaMaakt (vóór 2021) gebruikte ik het roodborstje ontworpen door mijn dochter. Eentje waar ik nog steeds heel trots op ben en koester. Dit roodborstje was voor mij het symbool van een zware periode. Een periode van herstel en helen. Het komen tot waar ik nu ben. Dit proces is nu rond. Ik heb nog geprobeerd om het roodborstje in mijn nieuw project te integreren maar het lukte niet om dit volledig in orde te krijgen. Dit borduren bleek onmogelijk. Het roodborstje blijft bestaan.

Ik moest dus op zoek naar iets anders. Iets wat ook een hele speciale betekenis voor mij heeft.

Biloute werd mijn muze.

Ik had een simplistisch idee en gaf deze tekening als basis door om dit tot een volwaardig logo uit te werken. Ik moet nu opnieuw spontaan lachen hoe mijn kinderlijke tekening er toen uitzag.

De geduldige ontwerper begreep wat ik bedoelde. Ik kreeg verschillende voorstellen. Er werd over en weer gechat welke aanpassingen ik nog wou en koos uiteindelijk voor dit prachtig logo.

Ik wou vooral dat Biloute zijn prachtige ogen tot uiting kwamen en dit werd hier perfect weergegeven.

Geborduurd ziet dit er zo uit. Dit was een test met 1 kleur.

Daarna ging ik op zoek naar vormen die mij het meeste aanspraken. Ik koos voor de kop van de poes in mijn logo en Roosje maakte er een strakkere vorm van. Een zeshoek werd mijn tweede vorm.

De labeltjes borduur ik zoveel mogelijk zelf, rekening houdend met de kleuren die in mijn stofjes terugkomen. Ik heb ook andere labels die ook in mijn accessoires verwerkt worden.

Het meeste van de stofjes zelf worden in beperkte hoeveelheid aangekocht om het originele en de uniciteit van het product te garanderen.

Er werden reeds een paar bestellingen op maat geplaatst en afgeleverd. Hieronder een sneakpeak.

Benieuwd? Op instagram kan je mij al volgen onder mimamaakt. Binnenkort volgt er meer…

Ik nodig jullie graag uit om mij te vergezellen op dit nieuwe avontuur.